Locked-out

Ik zit nu in mijn newswriting class, en ik dacht, wat kan ik nou beter doen tijdens newswriting, than writing some news:)... Hoewel ik niet weet of dit helemaal in de categorie valt van wat er van mij verwacht wordt bij deze les, vind ik dit wel een goede invulling van de les.
Het ' nieuwste' nieuws, is dat ik vandaag buitengesloten was... maar voor ik daarover uitwijd eerst gisteren...(first things first)
want gisteren... was een drukke dag..

Mijn donderdag begon om 6:50 's ochtends, en ging vervolgens door tot en met 2:30 's nachts..al schrijvende realiseer ik me dat ik daarom zo moe was... mijn dag begon goed; een uur durend examen om 8:00 's ochtends. Daarna race-te ik naar de 'writing-center'. Ik had een essay geschreven, en mijn leraar raadde mij aan het na te laten kijken vanwege wat foutieve zinsconstructies... Dus ik en mijn laptop met mijn verhaal, en mijn boeken, en mijn koek die ik net had gekocht, en mijn vest, gingen naar de writingcenter in de bieb. Vervolgens maakte ik daar een afspraak om 11:00, en had dus nog een uur de tijd, waarin ik enkele keren verplaatse met mijn hele inboedel, omdat mijn laptop stroom nodig had, en omdat meneer frits rouvoet belde:).. Om 12:00 kwam ik uit het writing center, racete ik naar de 'union' voor mn lunch, om om 12:15 met mn thee nog niet op was, naar politiek te racen...

Eenmaal daar aangekomen, snel mn presentatie voorbereid, en mn essay daarvoor nog ingeleverd via de mail. Nog maar net klaar met de les, moest ik door naar koor, om flink te oefenen, voor het concert van zondag. Vervolgens eindelijk klaar... Waarna ik nog piano ging spelen, eten, en toen naar de Lypsync voorstelling. was superleuk, en Men's hall, met Mantor en Stout, hebben gewonnen:)... Yeah! Ondanks dat ik niet meedeed, voelde het toch of ' wij' hadden gewonnen...

Toen natuurlijk weer naar donuts om 1 uur... dus al met al een lange dag... het leven van de student is hard ;)...

Maar nu terug naar vanochtend... na lichte opstartproblemen, groette ik mijn kamergenootje, en nam ik een douche om wakker te worden.. Fris en Fruitig uit de douche, liep ik weer terug naar onze kamer, om er achter te komen dat de deur op slot zat... Normaal doet Lacey 's ochtends nooit de deur op slot, maar ik denk dat zij ook moe was, en dat dus onbewust wel deed....oftewel: ik, mijn handdoek en shampoo, waren buitengesloten... Ik ,inmiddels een expert in dit soort situaties, besloot meteen actie te ondernemen... Lacey bellen... mn telefoon lag in de kamer... iemand zoeken met een telefoon... die had Lacey's nummer niet... iemand anders zoeken... LAcey neemt de telefoon niet op.. Plan B: iemand zoeken die er ook in kan. Elke verdieping heeft een CA (community advisor), en zij kunnen allemaal bij de sleutel komen... Maar, je raad het al, iedereen had les...

Gelukkig was er ook in dit verhaal weer een reddende engel... Alex, een meisje van mijn verdieping, voorzag mij van breakfast, en een lepel om het op te eten.. Vervolgens heb ik in de common room gewacht op Lacey...

Wat nog mijn grootste zorg was, was dat ik nou te laat was voor mijn breakfast transfer.. je kan namelijk voor 5,50 per maaltijd eten, en als je niet naar het caf'e gaat, kan je dus voor 5,50 wat kopen in het winkeltje.. Maar dat moet wel voor 10:00, anders is het lunchtijd, en is je breakfast transfer 'verlopen' ... Het was 9:55... Lacey was er nog niet...

Ik wachtte nog wat langer... en... ja... Lacey... na wat sorry's en ooohh, i am so sorry i locked you out' s, greep ik mijn sleutel, trok ik snel nog iets fatsoenlijkers aan, en rende ik (letterlijk), naar de winkel... (loper express). Hoewel het geloof ik een ongeschreven regel is dat je niet hoort te rennen als student-zijnde, trek ik mij hier niet al te veel van aan.. maar wel een beetje:).. dus ik rende... snelwandelde.. rende, en snelwandelde... eenmaal in de winkel, rende ik naar de uithoek van de winkel, en greep 5 van mijn favoriete inmiddels weer bevoorraadde artikelen: oatmeal... Op mijn weg terug naar de kassa, hoor ik de cassi`ere roepen: nog 30 seconden before breakfast ends...

Ik gooi (legde redelijk enthousiast neer), mijn spullen op de balie, en probeer de cassiere te helpen met te onderscheiden wat ik had verzameld: 5 oatmeal and gum... De cassiere begrijpt mijn haast, tikt snel 5 keer 99 cent in , en 1 keer 35 cent.... deze feiten doen er verder niet toe, als wel dat ik nog binnen de tijd was:)...Geluk zit hem in de kleine dingen....

Het weekend ziet er behoorlijk druk uit, maar wel leuke dingen druk... vandaag werken aan de praalwagen voor onze building... morgen de optocht... en zondag het koor concert.. en dan daar ergens tussendoor nog een aflevering van lost zien, de was doen, en mn huiswerk...


Groetjes vanuit hier voor daar!!

Marjo