Nieuws uit Nebraska (afgelopen week)

Ik en mijn leraar voor politiek hadden een klein meningverschil. Het dilemma: hij trok punten af van mijn essay, omdat ik British English in plaats van American English had gebruikt. Ikzelf denk dan: als het engels is, en u begrijpt het: wat is dan het probleem? Terwijl ik mijn case voor hem bracht, kwam dit enkele mede-leerlingen ter ore, die vervolgens ook mijn standpunt verdegigden. Eenmaal thuis gekomen trof ik een email aan van mijn leraar….
hij was bijgedraaid: als ik zeer zeker wist dat ik mijn carrière niet in Amerika wou voortzetten na mijn vertek hier, kreeg ik toestemming wat voor engels dan ook maar te gebruiken. Ik heb hem plechtig beloofd niet van plan te zijn in Amerika verder te gaan studeren na dit semester… en mocht ik dat nou toch doen, dan kan ik hem altijd vragen mijn essays te corrigeren;)….

Hoewel ik eerst de trotse bezitser was van ‘onbetrapte voeten’, ben ik inmiddels ontgroent, of beblauwt, hoe je het ook wilt noemen. We zijn met ballroomdancing aan de Walz begonnen, wat de ultieme “sorry dat ik op je voeten stapte” dans is. Voor de mannen is het blijkbaar een hele schande op je voet te staan, waardoor ze dus proberen zo groot mogelijke passen te nemen naar de zijkant, om maar niet op je tenen te staan. Best lief, wat minder sierlijk… Maar… Nou moet ik eerlijk vermelden dat er dinsdag opeens een nieuwe pas bijkwam, waarbij de vrouw vooruit moet dansen, en de man achteruit… Om technische details hier maar even buiten te laten, ik ben inmiddels zelf dus ook schuldig aan het op voeten staan, wat inderdaad behoorlijk stom voelt.. de mannenbroeders voelden zich geloof ik extra triomfantelijk na de les….

Cafeteria food. Ik denk dat ik na het eind van dit semester een echte prof ben in het selecteren van mijn eten. Is het in middelburg allemaal simpel, hier sta ik elke keer weer voor enorm veel keuze’s. een sandwich of warm eten tijdens de middag? Toetje of geen toetje? (toetje natuurlijk:)). Maar ook hier ben je snel verwend, en hoorde ik mezelf deze week denken: alweer brocolli als groente… Het lastige is dat als je eenmaal ‘ingelogd’ bent in het cafeteria (je moet bij de ingang je schoolpas laten zien, waarmee je 3x per dag naar binnen kan), je er niet weer in kan na er uit gegaan te zijn. Nou heb ik echter niet altijd alleen maar trek tijdens het ontbijt, de lunch, en het avondeten, maar ook op momenten daartussenin… Mijn tactiek: meenemen wat je kan! Overigens denk ik dat ik hier misschien ook een redelijk quota voor mezelf in moet vinden, wat er ook acceptabel uitziet voor de cafeteria medewerkers, die mij zien vertrekken met bananen, broodjes, ‘coffee to go’ en koekjes.. Overigens niet allemaal in 1 keer hoor:P…

Wat studeren betreft, heb ik deze week een ‘echte studie-week’ gehad… Het vorige weekend kreeg ik niet al te veel gedaan, waardoor het deze week flink studeren geblazen was… Ze willen hier ook graag dat je ‘iets extra’s’ doet, een honorsoption noemen ze dat. Hoewel dat bij de Roosevelt automatisch elk vak is, is dat hier niet zo, en heb je onderscheid tussen ‘honorsstudents’ die dus in ‘men’s hall’ wonen, en de andere studenten.. oftewel ik woon hier dus in het ‘stuudjes gebouw’… ik heb me nu dus maar “vrijwillig” ingeschreven een paper te schrijven voor politiek, over suriname en Bouterse… Ik behoor nu trouwens denk ik al tot de fanatieke studeerdster, en krijg vragen als: studeer je nu al weer? Ik zie jou altijd met een boek!? Ik denk dat ik ze eens wat meer over de Roosevelt moet vertellen…Overigens is voor de Roosevelt lezers onder ons mijn stukje soms wat te lang, (ik heb officiele klachten gekregen :P )dus ik zal nu stoppen!

Vanavond naar een barbecue en daarna naar een ‘planetarium voorstelling’. Ik weet niet precies wat het inhoudt, maar het klinkt leuk!

Marjo