Paulus en Silas...

Ik loop buiten. Gekleed in mijn t-shirt, nieuw gekochte UNK trui, winterjas die ik van mn moeder heb geleend, en nog net geen sjaal en wanten. Ik word echter omringt door andere studenten in shorts, t-shirts. Echt waar, het is koud! Ik ben geen rare nederlander, jullie zijn gewoon supergoedgeisoleerde doorgewinterde Nebraskanen:)…

Tijdens de wekelijkse CSF meeting (de international christelijke groep), doen we altijd een rondje bijbelteksten lezen in andere talen. Erg grappig. Bij het frans denk ik trots: hé, ik versta wat woorden. Bij het spaans slaag ik er ook nog in om het één en ander te herkenen. Maar als Japans en Koreaans voorbijkomen, kan ik er toch echt geen touw aan vast knopen. Als een soort van traditie is ontstaan, om nadat iemand iets heeft voorgelezen, diegene te bedanken in zijn eigen taal. (Wat inhoudt dat je eerst vraagt: How do you say thank you in your language? Vervolgens moet diegene dat dan eerst voorzeggen, en dan probeert iedereen door elkaar zijn eerste woordjes japans, chinees of wat voor taal dan ook). Arregato is bedankt in het japans. Of chinees.. 1 van de 2. Zo dus ook in het nederlands. Nadat ik uit mn hoofd een tekst had vertaald (ik was m’n nederlandse bijbel vergeten), wouden ze bedanken. Dus ik zeg voor: “dank je wel”. De ‘leidster’ probeert er een begrijpelijk geheel van te maken door er een ezelbrug bij te verzinnen… Donk.. als in “donkey” (ezel)… Wul… als in “bell” (bel).. Donkeybell! Zou ik zelf nou niet zo 1,2,3 verzonnen kunnen hebben:)

Ook grappig zijn de bijbelverhalen. Aangezien er veel internationale studenten die nog niet echt engels spreken, beelden we de verhalen uit. Dus eerst lezen we een stukje, en vervolgens wordt het uitgebeeld. Hoewel het me normaal kinderachtig zou hebben geleken, maakt het de verhalen eigenlijk veel leuker, en makkelijker om te onthouden en voor te stellen. Zo lazen we deze week het verhaal van Paulus en Silas. Die werden de gevangenis ingestuurd, en gingen vervolgens in de gevangenis zingen. Maar onze Paulus en Silas zongen niet. Wij, de toeschouwers, vonden dat het verhaal onderbroken moest worden tot ze zongen. Maar Paulus en Silas demonstreerden, want ze kenden geen enkel engels liedje dat ze samen kenden.. Uiteindelijk, na wat tips van ons, zongen ze dan toch een regel. En het verhaal werd gevolgd.. De gevangenis werd getroffen door een aardbeving, en de handboeien (lees: stoelen), werden gebroken (lees: op de grond gegooid)… Vervolgens was de bewaker (owhja, we hebben een bewaker nodig… er werd snel iemand van zn stoel getrokken en benoemd tot bewaker), bang dat hij nu veroordeeld zou worden, aangezien alle gevangenen zouden wegrennen, en dus besloot hij zichzelf te doden. Er werd snel een stuk papier opgerold, wat moest dienen als zwaard. Maar, Paulus en Silas kwamen hem te hulp aangezien ze niet waren gevlucht, en onze Paulus ontdeed de bewaker van zijn zwaard..Maar, met zo’n enthousiasme, dat het ‘zwaard’ Silas raakte in zijn buik. Ik bedacht me opeens dat dat een heel raar verhaal zou zijn geweest als het zo echt zou zijn gebeurt. Gelukkig was Silas ongedeerd door ons papieren zwaard, hadden wij als toeschouwers lol, en kon het verhaal volgende week vervolgd worden.

Tijdens mijn les van politiek vraagt mijn leraar zich hardop af waar alle leerlingen zijn gebleven. Ik denk dat ongeveer de helft van de klas mistte. Ik, zelf zeer moe en met nog een behoorlijke lading huiswerk in het vooruitzicht, probeer hem, ook hardop, uit te leggen dat iedereen waarschijnlijk erg moe en druk is, en aldus zijn er dus minder leerlingen in de les. Logisch toch? .. Oeps.. De leraar kijkt me even aan met een soort mengeling van “ik begrijp wat je bedoel”, “wat je net zei hoorde je niet te zeggen”, “nee dat klopt niet wat je zegt”, en hij antwoordt: No.. it means that many are sick!... ehm Yes… inderdaad, dat is wat ik eigenlijk wou zeggen… Soms toch even twee keer nadenken voor ik er iets uitflap..

Deze leraar van politiek is trouwens erg aardig. Zijn vrouw is in verwachting, en kan elk moment bevallen, of volgens mij is ze pas 6 maanden, maar hij begon de eerste les al met een introductie dat als zn telefoon af zou gaan, hij hem op zou nemen, en als het zijn vrouw was, zou hij linea-recta vertrekken en waren wij vrij. Dus, laatst, in het midden van zijn verhaal over politiek, en de trias politica, wijst een leerling hem erop dat zn telefoon gaat. Hij is meteen uit zn verhaal, snelt naar zn telefoon, en neemt op. Vervolgens loopt hij de klas uit. Wij natuurlijk allemaal in speculatie of de baby op komst is, en in afwachting of dit betekent dat de les voorbij is, en een vrouw uit mn klas, zelf ook moeder, begint haar verhalen over kinderen krijgen en zenuwachtige vaders. Maar hij komt terug en het was loos alarm, ik weet niet eens of het wel zn vrouw was die belde. Vervolgens was hij volgens mij wel vergeten dat ie politiek docent was, en wat hij ook al weer deed daar voor in de klas, maar na wat hulp van ons vervolgde hij zijn verhaal over power, en politics…

Enkele leuke quotes van hem:
mmmmmm… jahhh….
In developing cawntriesj…there is the death penellutie.. it’s vewy impowtant…
Lets tok about corts today… and the constietuutjon.. and colluption… also vewy impwotant… Sorry, ik zou geen grapjes moeten maken over een ander z’n uitspraak, maar om het ‘moreel gezien’ goed te maken een wat fout van mij

Toen ik bij Lacey was, heb ik voor het eerst paard gereden… maar hoewel wij paard rijden, en auto rijden, gebruikt je hier niet hetzelfde woord.. dus inplaats van driving, gebruik je riding voor een paard… Nouja, ik dus niet, wat voor veel mensen hier erg grappig was…

Maar ja, ik heb eigenlijk wel genoeg huiswerk te doen, donderdag weer een examen, vandaag een essay, vrijdag een essay… pff.. zoveel essays hier… Ik dacht laatst, weet je wat, het kost me altijd best veel tijd zo’n essay te schrijven. En sommige mensen, die schrijven ze heel snel, en dan krijgen ze zelfs nog een beter cijfer dan als ze er hard voor hadden gewerkt. Kinkt best goed. Nou ik heb het geprobeerd… vooral niet proberen is mijn tip:)…
Dus de tactiek vanaf nu is weer zoals eerst: lezen, schrijven en herschrijven…

Groetjes vanuit hier, en donkeybell voor het lezen!!

Marjo