Italia

Na 4 maanden te hebben geblogt vanuit Amerika, heb ik inmiddels heimwee gekregen naar het bloggen. Aangezien Italie eigenlijk net zo goed onder reizen valt, heb ik dus besloten weer aan het bloggen te gaan. Hopelijk vinden andere mensen dit even leuk als ik, maar als er maar iemand lol heeft (ik dus), zit t al goed :). Dit is inmiddels het 5e jaar dat we hier, vanuit Verbania, kerkdiensten organiseren. We zijn inmiddels ook hier met onze tijd aan het meegaan, en hebben nu internetverbinding in ons huisje. Hij is niet skype-proof, en doet het soms vaker niet dan wel, maar ondanks al deze mankementen zijn we er sehr blij mee. We zijn hier in totaal dus 7,5 week, en hoewel dat voor de meeste mensen klinkt als een onbeschaamd lange vakantie, zal ik dit meteen wel even ‘nuanceren’….Hier een greep uit onze bezigheden:

Schoonmaak-irritaties
Allereerst maken we hier elke vrijdag huisjes schoon. Hoewel voormalige bewoners in het echt misschien heel aardig kunnen zijn, heb ik zonder ze te kennen, vaak toch een gruwelijke hekel aan ze. Wanneer we weer een nieuw, rijp voor de schoonmaak zijnt, huisje binnenkomen, delen we al rondkijkend de mensen over t algemeen in in ‘vieze’ en ‘schone’ mensen. Ze zouden eens moeten weten:P… maar je wilt soms echt niet weten hoe vies ze hun huis achter kunnen laten. Met etensresten aangekoekte koelkasten, koffievlekken, haren, onderbroeken, volle prullenbakken; je komt van alles tegen.

Kerkdienst
Daarnaast organiseren we hier elke zondag 2 kerkdiensten voor Nederlandse toeristen. Vol verbazing kijken de Italianen van het restaurant dat naast de bioscoopkerkzaal ligt, elke keer weer naar een parkeerplaats vol met Nederlandse nummerborden, en even zijn dan de rollen omgedraaid, en zijn zij de buitenlanders. Met onze familie, dit jaar helaas zonder Petra, vormen wij een het gehele kerkteam, wat inmiddels loopt als een (bijna) ge-oliede machine. Papa de parkeerwachter, koffievoorbereider, spreker en koster. Mama is van de afdeling kinderoppas en catering. Ik speel piano, ben parttime collectant en vertaal zo hier en daar het 1 en ander naar het Italiaans. Verder gaat er, tot vermaak van de kerkgangers, ook geregeld wat mis. Papa zingt altijd het liefst ver vooruit waar het lied eigenlijk behoort te zijn, en gezien zijn volume, trekt ie dan de hele zaal met zich mee, waardoor ik hier een daar maar wat stukjes in de muziek over moet slaan om m bij te benen. Ik heb lichte-psalmen-vrees, en heb menige psalm al angstzweetend en met hier en daar een valse noot uitgespeelt. Dit probeer ik dan een beetje te verbloemen door maar schaapachtig te lachen, en zo snel mogelijk door te gaan naar het volgende lied.

Huishoudelijke bezigheden
Verder zijn er natuurlijk nog de huishoudelijke bezigheden. Ook hier hebben we zo onze taakverdeling. Hier is een verandering opgetreden waar ik zeer blij mee ben, en waarvan ik niet snap waarom we hier niet eerder opgekomen zijn. Wat doe je als persoon 1 houdt van koken, maar niet van de afwas, en persoon 2 een hekel heeft aan koken, maar met plezier de afwas doet. Inderdaad. Vanaf dit jaar ben ik dus de kokkin, en doet mijn moeder de afwas. En mn vader eet t op; iedereen blij. Die kookt trouwens ook af en toe, en roept dan om t hardste dat t eten juist die avond zo ontzettend lekker is. Problemen met een laag zelfbeeld heeft hij in ieder geval niet.

Inmiddels regent het hier trouwens met bakken uit de hemel. Ik denk dat menig Nederlander zich afvraagt wat ze hier ook alweer doen op de camping tussen de plassen…. Maar na regen komt zonneschijn, dus daar zullen we dan maar op wachten… behalve op zondag, dan mag het van ons wel een beetje regenen, aangezien er dan meer mensen naar de diensten komen:)…

Groetjes vanuit Italie, Marjo